เมกุเกิดวันที่ 12 วันอังคารที่ 14 มีสเตจทีม A หลุดมาอันนึง …​ ก็เลยเดาๆ ว่าต้องเป็นสเตจวันเกิดเมกุแน่ๆ ในใจก็คิดเลยว่า… ไปไม่ได้แหง วันธรรมดาใครจะไปได้กัน!!

แต่สุดท้ายคุยกับ HR ขอใช้วันลาพักร้อน 3 วันได้ไหม สรุปว่ายังลาได้ ก็รีบขอหัวหน้า แล้วลาด่วนๆ 11-13 พฤศจิกายนมาจนได้!! (ฮา) … โดยที่ยังไม่รู้ว่าเป็นสเตจวันเกิดไหม?

ตอนเย็นก็มีการประกาศอย่างเป็นทางการแล้วว่าเป็นสเตจวันเกิดเมกุ

วันกำหนดแล้ว!! ตั๋วเครื่องบินพร้อม!! เหลืออย่างเดียวคือถูกไม่ถูก…​ (เดี๋ยว นี่มันของสำคัญที่สุดไม่ใช่เรอะ!!)

10 พฤศจิกายน 2017 : ลงบัตรสุ่มเข้าชม

ทำการลงตั๋ว ลงมันทั้งโควตา Mobile และ Nihon Hashira (เรียกแบบไทยจ๋าๆว่า สองเสา) ภาวนาไปพลาง เราไปไหว้พระมาล่วงหน้าแล้วด้วย (จริงจัง)

พาร์ทถึงญี่ปุ่น & ประกาศผล!!

11 พฤศจิกายน 2017

บินไปทั้งๆ ที่จะถูกหรือไม่ถูก ผลรอบ Mobile ออก 11 พ.ย. เวลา 20:00 กว่าๆ โดยระหว่างที่นั่งรถไฟจากนาริตะเข้าเมืองก็พยายามรอว่าเมื่อไหร่เมลจะเข้า พยายามเล่นแบทเทิลเฟสสงบจิตใจ แต่ก็สงบจิตใจไม่ได้ ก็เลยปิดเกม (ฮา)

และแล้ว… 20:20 น. (เวลาญี่ปุ่น) เมลก็เข้ามา T_T

เท่านี้ก็ได้ไป Main ของทริปนี้อย่างเป็นทางการเสียที

ไปถึงที่พัก เป็นที่พักนอนแบบหอ รวมกับคนอื่น ที่เดียวกับตอนมาชมสเตจวันเกิดปีก่อน แต่รอบนี้สติไม่ค่อยมี ไปจิ้มอันที่ถูกที่สุด โดยไม่ได้สังเกตว่าเป็นแบบ Mix รวมชาย-หญิง…() แต่ก็ช่างมันผ่านมาได้แล้ว (ฮา)

จากนั้นก็ไปดื่มกับโอชิเมกุ และเล่นแบทเทิลเฟสไปพลาง กิลด์ที่เราอยู่ เป็นกิลด์ที่ได้ที่ 1 ตอนวันแรกของอีเวนท์ สร้างกระแสในหมู่โอชิเมกุคนอื่นและเมมเบอร์เจ้าตัวได้ระดับนึง เพราะโอชิเมกุไม่ใช่สายเกมสักคน นี่ครั้งแรกทั้งนั้น (รวมถึงเรา 555) แต่หลังจากนั้นเจอกิลด์ที่เติมตังค์หนักๆ มีการ์ดโหดๆ ก็อันดับขึ้นๆ ลงๆ ไปเรื่อย

12 พฤศจิกายน 2017

ตอนเช้าแวะไปเที่ยวไหว้พระ ชมใบไม้แดง แล้วบ่ายก็ไปเตรียมงานวันเกิด เพราะปีนี้เราก็เข้าร่วมทีมงานจัดงานวันเกิดต่อเนื่องเป็นปีที่ 3

คนที่อยู่ในที่นี้มีทั้ง คนที่ถูกได้เข้าสเตจวันเกิดแน่ๆ คนที่ถูกแบบรอแคนเซิลจะได้เข้าหรือเปล่าไม่รู้ และรวมไปถึงคนที่มาวันจริงไม่ได้เพราะตารางไม่ลงตัวแต่มาช่วยเตรียมงานวันหยุดเฉยๆ

แรงงานประจำวันนี้ได้แก่ …

1) พับเสื้อเชิ้ตใส่ถุง : เพราะเสื้อมันมาแยกเปล่าๆ ตรงนี้ยกหน้าที่ให้โอตะผู้หญิ คนที่ความเป็นแม่ศรีเรือนเป็น 0 อย่างเรา T_T ต้องพยายามทำให้ได้ โดยมีโอชิเมกุวัยคุณแม่เป็นตัวอย่างที่ดีให้ 555

2) แพ็คของใส่ถุงให้กับเมมเบอร์ : ตรงนี้รับหน้าที่หลักเลย มันจะมีสติ๊กเกอร์ไว้ติดถุงหูหิ้วกับพลาสติกในเสื้อเป็นชื่อเมมเบอร์ การ์ด กับ การ์ดที่คนที่รับผิดชอบเป็นคนเขียน แล้วใส่ถุงหูหิ้วอีกที

จะมีปัญหาตอนแรกเจอสติ๊กเกอร์เขียน ทาโนะ ยูกะ กับการ์ดยูกะจัง เข้าใจผิดไปเต็มที่ว่าทาโนะจัง แล้วพบว่าเป็น โอกิยูกะ (แย่แล้ว….) เลยเปลี่ยนออก เกือบแล้วววววว

ส่วนเมมเบอร์บางคนเพิ่งส่งเป็นปีแรกก็จะไม่มีสติ๊กเกอร์ที่เขียนชื่อไว้ เลยยกให้คนญี่ปุ่นเป็นคนเขียนให้

บอกเผื่อคนไม่รู้ เสื้อตัวที่ว่าเป็นเสื้อที่ทีมงานเป็นคนดีไซน์และจะส่งให้เจ้าของวันเกิดและเมมเบอร์ที่สนิท โดยค่าเสื้อที่จะให้เมมเบอร์ที่สนิท จะให้อาสาว่าใครอยากช่วยออก และต้องเป็นคนเขียนการ์ดส่งให้เมมเบอร์คนนั้นด้วย ทักทายพอเป็นพิธีว่าส่งเสื้อที่ระลึกวันเกิดมาให้

ของเรารับผิดชอบค่าเสื้อที่จะส่งให้นาจังกับอิซึรินะ

และมีอีกพาร์ทใหญ่ๆ ที่เราไม่ได้เป็นคนลงไปช่วย อันนี้ให้หนุ่มๆลุงๆช่วย 555

3) ใส่ถ่านแท่งไฟ และเช็คว่าใช้งานได้ไหม : เนื่องจากหลังจากปี 2015 ที่มีเหตุแท่งไฟแบบใช้แล้วทิ้งเกิดอันตราย ทำให้ถูกห้ามใช้ เลยต้องซื้อแบบใส่ถ่าน แล้วใส่เวียนกันหลายทีมงานสเตจวันเกิด ก็ต้องช่วยกันดูแลเพื่อให้มีใช้เวียนต่อๆไป เพื่อประหยัดงบในทุกปี …

จากนั้นก็ไปคาราโอเกะที่เช่าห้องไว้ เพื่อซ้อมคอลล์กัน โดยใช้คลิปของสเตจวันเกิดยูคารุน เพราะว่าเมมเบอร์ที่ขึ้นใกล้เคียงกับวันจันทร์ ต่างแค่เกียวเต็นเปลี่ยนเป็นมากิโฮะเฉยๆ

นอกจากคอลล์ที่อยากใส่เป็นพิเศษ เพื่อจะได้เช็คท่อนร้องของเมกุในเพลงด้วย จบที่นี่แล้วก็ไปฉลองวันเกิดเมกุ (ไม่มีเจ้าตัว) กันที่ร้านอิซากายะ Tsukada Noujou เป็นร้านที่แบบชอบเตรียมของให้เยอะมาก ประดับของรอไว้เลย เอาใจโอตะสุดๆ 555

เนื่องจากคนในกิลด์อยู่พร้อมหน้าหลายคน ก็เลยเล่นกิลด์แบทเทิลกันในร้านเนี่ยแหละ

เตรียมงานระลอกสุดท้าย

10โมงกว่าก็ไปสถานที่เตรียมงานระลอกสุดท้าย เนื่องจากวันที่ 12 มีของส่งมาไม่ครบ เลยต้องเตรียมของต่ออีกนิด

แรงงานวันนี้ก็คือ….

1) แฮนด์บุ๊ค กับ การ์ดเมกุเรนเจอร์ที่เป็นกระดาษแข็ง ใส่ซองพลาสติก แล้วเอาที่คล้องคอ (Strap) ติดกับที่คล้องคอ ซึ่งจะมีหลายสี เพราะธีมสเตจวันเกิดปีนี้ของทีมงานคือ เมกุเรนเจอร์

วันนี้เจอโอชิเมกุคนนึงที่ไม่เคยคุยมาก่อน ตอนนี้เขาทำงานอยู่ที่อเมริกา ก็ได้เม้าท์ๆเรื่องโควตาลงสเตจของต่างประเทศใน Ticket Center มันใส่เข้าไปแล้ว แต่ไม่เห็นจะลงสเตจได้จริงๆเลย

2) เอาแท่งไฟมัดหนังยางกับพัดไว้สำหรับแจกเป็นเซต อันนี้งานของผู้ชายทำ เราไม่ยุ่ง

และช่วงที่ว่างๆก็วิ่งเควสท์ไปพลาง เพื่อหาไอเท็มมาอัพเลเวล… เป็นวันสุดท้ายของอีเวนท์แล้ว อะไรที่ทำได้ก็ทำให้หมด （；＿；）จากนั้นก็มีซ้อมคอลล์อีกระลอก…

และขอตัดบทไปที่ตอนเย็น…

มุ่งหน้าสู่เธียเตอร์ AKB48

เอาของขวัญวันเกิดไปส่งแล้วรอออกตั๋ว (เลือก Timing เพื่อกระจายแถวกัน เพราะว่าต้องสุ่มเข้า เดี๋ยวถ้าทีมงานเข้าไปช้าไปจะไม่ดีต่อการจับจองที่ 555)

ช่อดอกไม้ปีนี้เป็นแบบคัลเลอร์ฟูล โดยมี Chalk Board ประดับไว้ Concept ปีนี้คือ “変わる (เปลี่ยนแปลง)” เลยค่อนข้างต่างจากปีก่อนๆ ที่จะเน้นสีโทนเดียว

ออกตั๋วมาแล้ว เป็นครั้งแรกที่พิมพ์ชื่อเราออกมาได้เสียที (อันนี้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมชื่อพิมพ์ออกมาไม่ได้)

อันนี้เป็นพัดที่ใช้ในงานวันเกิด อันนึงใช้ตอนเพลง M.T. ni Sasagu กับอีกอันใช้ตอนอวยพรวันเกิด จะมีททีมงานจัดงานวันเกิดคนนึงเป็นตัวแทนถือโทรโข่งคอยอธิบายเรื่องงานวันเกิดวันนี้ให้คนที่จะเข้าไปชมฟัง

พาร์ทรีพอร์ตสเตจ (ของจริง)

AKB48 Team A 7th Stage “M.T. ni Sasagu”
สเตจวันเกิด ทานิกุจิ เมกุ

เมมเบอร์ที่ขึ้นแสดง (เรียงตามตัวอักษร)
อิริยามะ อันนะ・โอยะ ชิซึกะ・โคจิมะ นัตสึกิ・ซาซากิ ยูคาริ・ทาคิตะ คาโยโกะ・ทานิกุจิ เมกุ・นากานิชิ จิโยริ・ฮีวาตาชิ ยุย・มิยาซากิ มิโฮะ・ยามาดะ นานามิ・โยโกยามะ ยุย・อิจิคาวะ มานามิ・โมกิ ชิโนบุ・ทัตสึยะ มากิโฮะ・อีโนะ มิยาบิ・มุรายามะ ยุยริ

ไฮไลท์วันนี้คือนอกจากโอชิแล้วก็มี อันนิน,ยุยฮัง,ยามาดะ สมาชิกทีมAที่ได้พบปะกันเป็นครั้งแรก แล้วก็มานามิที่ไปงานจับมือตลอด แต่ไม่ได้ดูบนเธียเตอร์มาตั้งแต่สมัยทาคาฮาชิ ทีมAปลายปี2014 และมิยาบิจะที่จะจบการศึกษาเร็วๆนี้ ถือว่าได้เจอกันเป็นครั้งสุดท้าย…

สุ่มเข้าเป็นแถวที่ 10 กว่าๆ (ครึ่งหลัง) Block ตรงกลางเต็ม เลยเลือกไปขวาสุดของที่นั่งยืน แบบเดียวกับปีก่อน

M00. overture
M01. Hajimaru

ตรงนี้แบ่งแท่งไฟเป็น 2 ฟาก สีฟ้ากับสีชมพู เป็นสีที่เมกุชอบ

M02. Prime time

M08. Yume de Kiss me (ฮิวาตัน)
M09. Make Otoko (เมี้ยว, จิโยริ, โมกิ, ชี่จัง, มากิโฮะ + เมกุแต่งหนุ่ม)

M10. Tsuki to Mizukagami (ยุยฮัง)

MC #2

มีพูดถึงมากิโฮะเมื่อก่อนที่แกล้งเมกุที่ป่วยในรายการ Konya wa Otomari จนมีแฟนๆ ไปต่อว่าถึงในงานจับมือ…​ฮา

M11. Monzennakacho Dance
M12. Konya, Gloria wa Dare ni Dakareruno?

ช่วงเพลง M11 เมกุเต้นตรงหน้าด้วย ฟินมากๆ >< แล้วก็มีมานามิจังอีกคนที่เท่มาก… Performance สุดยอดสุดๆ ในสเตจนี้มีมานามิกับยุยรี่ที่คิดว่าสุดยอดแล้ว ซึ่งมานามิชนะยุยรี่ขาดลอยเลยจากการเห็นเพลงที่ต้องใช้ท่วงท่าการเต้นที่หนักหน่วง สมแล้วที่เป็นมานามิเซนเซย์

เพลง Gloria ได้ฟังเวอร์ชั่นบทพูดอันนินเมกุ ปีก่อนจะเป็นนาเนียเมกุ

M13. Copy & Paste

MC # 3

จดหมายถึงโอเมกุ (อ่านโดย อีโนะ มิยาบิ)

โอเมกุ: ขอบคุณนะ ดีใจจัง ก็คิดอยู่ว่าวันนี้ใครกันนะ แล้วก็ตั้งตารอ คิดอยู่ว่าถ้าเป็นมิยาบิก็คงดี เพราะว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วด้วย ได้เล่นสเตจวันเกิดของฉันด้วยกันกับมิยาบิด้วยกันแบบนี้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะงั้นดีใจมากๆที่ได้จดหมายล่ะค่ะ

คาโยะยน: อายุ18ปีที่ผ่านมาเป็นแบบไหนกัน?

โอเมกุ: หลังจากอายุ18 ก็ไม่มีข้อจำกัดเรื่องอายุแล้ว ทำงานได้จนถึงเวลาดึกๆ โดยไม่มีกฎเรื่องเวลา ได้ทำงานใหม่ๆ หลากหลายอย่าง อย่างได้ออกรายการ All Night Nippon งานที่ทำตอนดึกอย่างอื่นก็มี มีสิ่งที่ได้ทำเป็นครั้งแรกหลายอย่าง เป็นอายุ 18 ปีที่ได้รับประสบการณ์วิเศษมากมายเลยล่ะค่ะ

แต่ว่าทั้งนั้นตัวเองกลับไม่สามารถแสดงผลลัพธ์นั้นออกมาได้ ทำให้ตัวเองว่ารู้สึกว่าเจ็บใจอย่างมาก ทั้งๆ AKB48 กำลังก้าวไปข้างหน้าอย่างเรื่อยๆ แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองกลับถูกปล่อยทิ้งค่ะ

แต่ว่าหน้าร้อนอายุ18ตัวเองได้ขอเข้าร่วมงานโชว์มวยปล้ำจากตัวของตัวเอง แล้วกลางหน้าร้อนก็มีทั้งเทรนนิ่งมวยปล้ำ และการซ้อมสเตจใหม่ ซึ่งมีไปเรื่อยๆ ในทุกวัน พอมองดูตอนนี้แล้วรู้สึกว่าทนทุกข์ล่ะน้า แต่ว่าในตอนนั้นตัวเองกลับไม่รู้สึกทนทุกข์เลยสักนิด ดีใจที่ตัวเองสามารถเอาเป็นเอาตายกับอะไรอบางอย่างจนสามารถเป็นแบบนั้นได้ รู้สึกว่าอายุ18ปีที่เริ่มชอบตัวเองขึ้นมาหน่อยๆ ตรงที่สามารถทำอะไรอย่างเอาเป็นเอาตายได้ค่ะ

คาโยะยน: อยากจะทำให้ 19 ปีเป็น 1 ปีแบบไหน?

โอเมกุ: สิ่งที่ทำไม่ได้และติดค้างตอนอายุ18ปี อยากจะทำให้อายุ19ปีเป็น1ปีที่แสดงผลลัพธ์ออกมาให้ได้ค่ะ ต่อจากนี้อยากจะขอความอย่างสุดกำลัง เพื่อให้ตัวเองสามารถเป็นคนที่จำเป็นต่อAKB48ต่อจากนี้

ตอนอายุ 18 เองก็เต็มไปด้วยความรู้สึกหลายอย่าง อย่างเช่นอยากอุทิศตนเพื่อ AKB ตัวเองในตอนนี้สามารถทำอะไรเพื่อAKB48ได้บ้างนะ รู้สึกตัวก็ในหัวก็เอาแต่คิดเรื่องของAKB

เพราะว่าฉันชอบ AKB เอามากๆ อยากทำสิ่งที่ตัวเองสามารถทำได้ให้มากกว่านี้เพื่อAKB48 แล้วก็ความฝันก็คือนักแสดงหญิง เพื่อสิ่งนั้นอยากจะเรียนรู้เรื่องการแสดงให้มากกว่านี้จากตัวเองค่ะ

แล้วก็มีอีก 1 อย่าง ขอโทษค่ะ ฉันหลังจากเลื่อนขึ้นสู่ทีม A แล้วก็ได้ทำงานอยู่ในทีม A มาตลอด แล้วก็ตอนนี้ได้ทำงานในฐานะโยโกยามะทีม A ชอบโยโกยามะทีม A เอามากๆเลยค่ะ

เพราะงั้นสเตจ M.T. ni Sasagu ที่เป็นสเตจในรอบยาวนานถึง 5 ปี 6 เดือน เป็นสเตจใหม่ออริจินัลที่ได้รับในรอบพักนึง และสำหรับฉันเองอยากจะให้ความสำคัญกับสเตจนี้ โพสิชั่นของตัวเองที่รับเป็นครั้งแรกค่ะ

อยากให้ผู้คนหมู่มากสนใจในสเตจนี้ให้มากกว่านี้ ถึงตอนนี้เมมเบอร์รุ่นพี่จะจบการศึกษาไปมาก แต่ว่าอยากเพิ่มแฟนๆ ที่บอกว่าชอบทีม A … ไม่สิ บอกว่าชอบแล้วมันแปลกๆ อยากจะทำให้เป็นทีมที่ผู้คนหมู่มากหลงรักให้ได้มากกว่านี้ค่ะ

แล้วก็ฉันเองก็อยากจะเป็นเมมเบอร์ที่ทำให้เมมเบอร์ในตอนนี้เอย ทั้งสต๊าฟ แล้วก็แฟนๆทุกคนที่คอยสนับสนุน AKB48 รู้สึกว่าอยากให้เมกุเป็นคนนำทีม A ต่อจากนี้ก้าวต่อไปค่ะ

คาโยะยน: แล้วก็มีข้อความถึงแฟนๆทุกคนที่จัดงานวันเกิดแสนวิเศษนี้ เขียนจดหมายมาด้วยสินะ

เมกุ: ก่อนที่จะเริ่มอ่านจดหมาย ก่อนอื่นขอขอบคุณจริงๆค่ะที่จัดงานวันเกิดสุดแสนวิเศษให้แบบนี้ค่ะ

ในทุกๆ ปีทั้งพัดเอย แท่งไฟเอย คอลล์เอย แฟนๆทุกคนให้ความใส่ใจในงานวันเกิดของฉัน ตัวฉันเองก็ดีใจเอามากๆ ทุกๆ ปีก็ตั้งตารอล่ะค่ะ ในปีนี้เองดีใจสุดๆ ตรงที่พัดคัลเลอร์ฟูลน่ารัก รู้สึกขอบคุณจริงๆค่ะ แล้วก็ขออ่านล่ะนะคะ

จดหมายจากทานิกุจิ เมกุ ถึงแฟนๆ

ถึงแฟนๆทุกคน
ฉันเป็นเพียงเด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่เหมาะกับไอดอล

ไม่ถนัดเรื่องการสื่อสารกับคนอื่นอย่างหนักมาตั้งแต่ตอนเล็กๆ SNSก็ไม่รู้เรื่อง ตัวฉันที่ไม่ถนัดแบบนั้น กลับสมัครออดิชั่นด้วยความรู้สึกแค่ว่าชอบAKB48 และด้วยความชอบAKB48ก็ทำให้สามารถผ่านมาได้จนถึงตอนนี้ค่ะ

ตัวฉันที่สามารถทำงานมาได้จนถึงตอนนี้ ได้พบเจอกับความรู้สึกอันหลากหลาย คนที่คอยหล่อเลี้ยงฉันให้แข็งแกร่งขึ้นมาได้ เป็นแฟนๆ ทุกคนไม่ผิดแน่ค่ะ

ตั้งแต่เข้าAKB48มาก็3ปี พอเข้าอายุ18ปี ก็รู้สึกเกลียดตัวเองที่คอยแต่รับความช่วยเหลือจากแฟนๆทุกคนอยู่ตลอด เลยใส่ความรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองที่ว่านั้นลงไปผ่าน Catch-Copy 『เปลี่ยนแปลง』ในงานเลือกตั้งปีนี้
จนถึงตอนนี้ไม่เคยพูดความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองออกมา ในตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่อยากจะถ่ายทอดความรู้สึกของตัวเอง เลยถ่ายทอดออกมาให้กับแฟนๆทุกคนค่ะ
ถึงตอนนี้ไม่เคยทำอะไรที่เปิดเผยขนาดนี้มาก่อน ก็กังวลเอามากๆ ถ้าถ่ายทอดความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองไป แฟนๆทุกคนจะเกลียดเมกุเอารึเปล่า ถ้าแฟนๆทุกคนหายไปจากฉันล่ะ รู้สึกกลัวค่ะ

แต่กลับกัน แฟนๆทุกคนบอกว่าดีใจที่ได้ฟังความรู้สึกที่แท้จริงของเมกุ คอยช่วยตอบสนองความรู้สึกนั้นออกมาอย่างเต็มที่ค่ะ
งานเลือกตั้งปีนี้ ถึงจะไปไม่ถึง Under Girls ที่เป็นเป้าหมายก็ตาม แต่รู้สึกได้ว่าเร่าร้อนกับแฟนๆทุกคนเป็นครั้งแรก เพราะงั้นไม่มีเจ็บใจค่ะ ขอบคุณเสมอมานะคะ
แล้วก็ถึงตอนนี้ ถึงจะเขินจะอายจนไม่เคยพูดออกมาก็ตาม แต่ฉันรักแฟนๆทุกคนมากกว่าที่แฟนๆทุกคนคิดนะคะ ต่อจากนี้อยากจะก้าวไปด้วยกันตลอดค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ

โอเมกุ: ขอบคุณค่ะ ฉันที่ผ่านมาตอนนี้หลังจากพูดความรู้สึกตัวเองในงานวันเกิดมักจะ อ๊ะ ลืมพูดเรื่องนี้ บ่อยๆ เพราะงั้นปีนี้เพื่อให้ไม่ลืม เลยถ่ายทอดออกมาผ่านจดหมายค่ะ

คาโยะยน: มีอะไรที่อยากพูดหลงเหลือไหม?

โอเมกุ: อ๊ะ…!! (เสียงคนดูหัวเราะ) กะว่าจะพูดหลังจากอ่านจดหมายจบล่ะค่ะ

ถ้าหากมีงานเลือกตั้งปีหน้า ฉันอยากจะตั้งเป้าเป็นเซมบัตสึเมมเบอร์ค่ะ

สำหรับฉันเป็นเป้าหมายที่สูงเกินไปเอามากๆ ตัวฉันในตอนนี้ ที่ผ่านมายังไม่เคยติดเซมบัตสึเมมเบอร์ของ AKB48 เลยสักหน เพราะงั้นกลายเป็นพูดเป้าหมายอะไรเกินตัวไปก็ตาม แต่ว่าไม่ว่าใครก็สามารถตั้งเป้าหมายได้ ฉันคิดว่าการตั้งเป้าหมายเนี่ยเป็นสิ่งที่ทำได้ค่ะ ก็เลยขอพูดออกมาในวันนี้ค่ะ

คาโยะยน: มีอะไรพูดหลงเหลืออีกมั้ย?
โอเมกุ: ไม่แล้วค่ะ! ปีนี้ไม่มีอะไรติดค้างแล้วค่ะ!

ช่วงรอส่งแฟนๆ หลังจบสเตจ

เรา: วันนี้เจอยามาดะเป็นครั้งแรกล่ะ!
ยามาดะ: โอ้วววว (รีแอคชั่นยอดเยี่ยม) ครั้งแรกเหรอ!!

ก็โอสึคาเระซามะ~ (ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อย) กับเมมเบอร์เรื่อยไป จนกระทั่งฮีวาตัน…

ฮีวาตัน: เอ๋—–!!??? (ชี้มาทางซองใส่แฮนด์บุ๊ค)
เรา: ???????? (เราเดินไหลไปทางอื่นแล้ว ฮีวาตันยังมองตาม)

จนกระทั่งมองซองใส่แฮนด์บุ๊ค คงเพราะเราใส่พาสสปอร์ตเข้าไป ? แล้วหันด้านนี้ออกมาพอดี (โดยไม่ได้ตั้งใจ) ล่ะมั้ง สังเกตกระทั่งอะไรแบบนี้นี่สุดยอดจริงๆแฮะ 555

เรา: มาดูอันนินซังที่เธียเตอร์เป็นครั้งแรกล่ะ! ?
อันนิน: เอ๋~ (ตกใจเบาๆแบบไม่ให้หลุดสวย) ครั้งแรกเหรอ ขอบคุณนะ

สวยจริงๆค่ะ…???

ลืมบอกคำพูดเดียวกันกับยุยฮัง…

และสุดท้ายมิยาเมกุ~~~

เรา: โอสึคาเระ~~
มิยาบิ: อ๊าาาาาาา!!!!!! (ชี้แรงและขำเบาๆ)

ขำอะไร…!!

เรา: โอเมกุโต้~~
เมกุ: อ๊า~~~~ (ยิ้มหวานนน) ดีใจจัง~~~☺️

น่ารักกกกกก???

ซ้ายบนเป็น โชรมโป วะ โอวาราไน่ เล่นมุกกับชื่อเพลง โชว์ วะ โอวาราไน่ ….​(ตึ่งงงงงงงงง….)

จบงาน

หลังจากนั้นก็เก็บกวาดของ ก่อนไปกินเลี้ยงหลังจบงานวันเกิด ก็ไปยืนเล่น Battle Festival ศึกแรกหน้า ใต้ทางขึ้น UDX ฝั่งหน้าAKB48 คาเฟ่ 555 และมีไปเล่นอีกตาในร้านเหล้าด้วย ?

ผลคือศึกวันนี้ชนะทั้ง 2 นัด แต่ว่าคะแนนรวมที่ไม่เพียงพอทำให้ไปไม่ถึงฝั่งฝัน ด้วยอยู่อันดับที่ 10 (จากที่ติดเซมบัตสึ 9 อันดับ…)

คะแนนชนะ (勝ち点) เท่ากับกิลด์ที่ 9 แต่คะแนน Yell ที่ได้รวมทุก Match นั้นขาดไปเพียง 130,000 คะแนน ซึ่งเป็นคะแนนที่สามารถได้มาใน Match เดียว ถือว่าแพ้ไปอย่างฉิวเฉียด….

ทั้งๆที่เป็นสเตจวันเกิดแท้ๆ แต่กลับมีอะไรขาดๆไป ก็ตรงนี้แหละ ?

งานเลี้ยงย่อมมีงานเลิกรา คนอื่นเค้าไปต่อ แต่เราก็รีบกลับก่อนที่จะรถไฟจะหมดเที่ยงคืนกว่า

ทิ้งท้าย

เป็นงานวันเกิดที่ร้องไห้เป็นปีแรก ตอนจดหมายจากมิยาบิ 1 รอบ และเซอร์ไพร์สตรงจดหมายจากเมกุอีก 1 รอบ เพราะตามดูทั้งคู่มาตลอดตั้งแต่ปี 2015 (ของเมกุนี่ตามดูมาตั้งแต่ช่วงท้ายปี 2014) เลยรู้สึกว่าผูกพันมากๆ

กับเมกุ เข้ามาดูสเตจวันเกิดเป็นปีที่ 3 แล้ว เริ่มโอชิเมกุก็ราวๆ 3 ปี ย่างเข้าปีที่ 4 ได้เห็นตั้งแต่สมัยยังไม่มีอะไร มาถึงตอนนี้ก็ผ่านอะไรมาเยอะแล้วเหมือนกัน…

สิ่งที่ยังทำไม่ได้ในตอนนี้ก็อยากจะเชียร์ต่อไปให้ไปถึงฝั่งฝัน p(^_^)q

ยังไงก็ฝากทุกคนคอยสนับสนุนเมกุต่อจากนี้นะคะ

ขอบคุณที่อ่านจนถึงตรงนี้ ยอมรับว่ายาวมากกกกกกกกกกกก

และพบกันใหม่ Report หน้าเมื่อได้มีโอกาสไปเข้าร่วมอีกค่า~ ☺️